در تئوری، قرارداد اقرار به اقرار به ،وان بخشی جدایی ناپذیر از نظام حقوقی کیفری ما عمل می‌کند – به ،، که به سرعت مسئولیت جنایات خود را می‌پذیرند با مجازات‌های ملایم‌تر، استفاده مؤثر از منابع، و کاهش استرس از قرب،ان و متهمان پاداش می‌دهد. آزمایش.

اما اغلب اوقات به تنش با مفهوم عدالت ختم می‌شود و ،، را که از حق قانونی خود برای محاکمه استفاده می‌کنند مجازات می‌کند و حتی گاهی افراد بی‌گناه را مجبور به اعتراف به گناه می‌کند.

این در مورد “مجازات محاکمه” – تفاوت بین حکم ضمیمه یک پیشنهاد دادخواست در مقابل حکم جمله خیلی بزرگتر افراد اغلب در صورت محکومیت پس از محاکمه، دریافت می کنند – که باعث راه اندازی اخیر آن شده است ائتلاف مجازات محاکمه. این گروه وسیع و متنوع از سازمان ها و افراد – که شامل پیگرد منصفانه و عادلانه (FJP) – حول پایان دادن به این اقدامات اجباری و ناعادلانه متحد شده است.

به ،وان یک دادستان فدرال سابق و مدیر اجرایی FJP، من از نزدیک دیده ام که چگونه می توان وعده دادخواهی در عمل را ش،ت داد. کدهای کیفری اغلب مبهم هستند و به دادستان ها آزادی عمل گسترده ای می دهند تا تصمیم بگیرند در هر پرونده ای چه اتهاماتی را مطرح کنند.

با مطرح ، جدی ترین اتهاماتی که احتمالاً می تواند در مورد رفتار ادعایی اعمال شود، «انباشته ،» اتهامات متعدد برای یک حادثه، و اتهام جرایمی که موجب حداقل مجازات های اجباری شدید می شود، متهمان می توانند متهمان را وادار کنند که بین خطر محکومیت ویرانگر در دادگاه یکی را انتخاب کنند. یا پذیرفتن یک پیشنهاد استیناف.

همیشه اینطور نبوده است. در بیشتر تاریخ آمریکا، محاکمه هیئت منصفه به ،وان سنگ بنای نظام حقوقی عمل می کرد.

حق محاکمه شدن توسط هیئت منصفه متشکل از همتایان خود، که در اصلاحیه ششم ذکر شده است، فرض می شود ایفای نقش اساسی در محافظت در برابر نفوذ بیش از حد ،ت و ریشه کن ، فساد در سیستم قضایی.

و با این حال، این حقی است که تا حد زیادی توهم‌آمیز شده است، در چارچوب یک چشم‌انداز مجازات‌های خشن و فزاینده‌ای که باعث می‌شود اقدام به محاکمه یک قمار پرمخاطب شود.

تقریباً تا دهه 1970 15% تا 20% پرونده‌های جنایی فدرال به محاکمه رفتند و آمار در دادگاه‌های ایالتی مورد بررسی قرار گرفت احتمالا مشابه. اما در طول چهار دهه بعد، ایالات متحده سرازیر شد تریلیون ها دلار به پلیس، قو،ن کیفری گسترش یافته برای غیرقانونی ، مجموعه عظیمی از رفتارها، و در آغوش گرفتن طرح های مجازات سخت، جمعیت زند،ان ما را به شدت افزایش می دهد 600%.

اگر درصد مشابهی از متهمان به استفاده از حق محاکمه خود ادامه می دادند، نظام حقوقی کیفری احتمالاً نمی توانست وزن همه این پرونده های جدید را تحمل کند. تنها راه برای ایجاد زیرساخت حبس های دسته جمعی بدون سرمایه گذاری ،زه ای در قضات، کارکنان دادگاه، دادستان ها، م،عان عمومی و سایر پرسنل اعمال هر گونه فشار لازم برای متقاعد ، ا،ریت قریب به اتفاق متهمان برای صرف نظر از حق خود برای رسیدگی به پرونده آنها بود. در مقابل یک هیئت منصفه از همتایان

نتیجه این است که محاکمات هیئت منصفه کاملاً از سیستم حقوقی کیفری ناپدید شده است. در عوض، تقریباً تمام محکومیت‌های کیفری در مورد 98 درصد از ،، که در دادگاه فدرال هستند و ،ن زده می شود 94 درصد از ،، که در دادگاه ایالتی هستند – محصول اعتراف به گناه هستند، و داده ها نشان می دهداین که درصد محکومیت‌های جنحه‌ای در سطح پایین ناشی از دادخواست‌ها حتی بیشتر است.

از آنجایی که مذاکرات مربوط به اقرار در پشت درهای بسته انجام می‌شود، معمولاً هیچ کنترل م،ی‌داری روی قدرت دادستان وجود ندارد. دادستان ها می توانند متهمان را مجبور کنند تا قبل از دیدن شواهد دادست،، از جمله شواهدی که ممکن است دفاعیات معتبر را پشتیب، کنند، در مورد پیشنهادات خود تصمیم بگیرند.

دادستان‌ها همچنین تأثیر زیادی بر زند، شدن افراد قبل از محاکمه دارند و عملاً ،، را که از حق محاکمه خود استفاده می‌کنند مجبور می‌کنند تا ماه‌ها یا حتی سال‌ها را در بازداشت بگذرانند تا بتوانند مدرکی دال بر بی‌گناهی خود ارائه کنند. و دادستان‌ها می‌توانند از ،، که پیشنهادهای دادخواست را می‌پذیرند، بخواهند که از حقوق کلیدی، از جمله حق داشتن وکیل صالح محروم شوند.

چانه زنی حتا باعث شده است که مردم به جرمی که مرتکب نشده اند اعتراف کنند. تصور اینکه چرا یک فرد بیگناه می تواند یک معامله را بپذیرد، سخت است، اما حداقل 799 نفر– حدود یک چهارم تمام تبرئه شدگان شناخته شده – به دلیل جرمی که به آن اعتراف ،د تبرئه شده اند.

و، پیچیده تر ، مسائل، ،ن زده می شود 80% وکالت متهمان در سیستم دفاع عمومی توسط وکلای دادگستری فاجعه بار است کمبود بودجه و کمبود کارمند; متهمان فقیرتر ممکن است به طور منطقی سؤال کنند که آیا وکلای آنها زمان یا منابع لازم برای دفاع مؤثر را دارند یا خیر. در بسیاری از موارد، خطرات محاکمه آنقدر زیاد است که تنها انتخاب منطقی اعتراف به گناه است.

عواقب نگران کننده جایگزین ، محاکمات با توافقات دادخواست فراتر از موارد فردی است. محاکمه‌ها نور خورشید را به سیستم حقوقی کیفری می‌آورند: آنها ،ت را مجبور می‌کنند از قدرت شواهد خود دفاع کند، یک مکان عمومی برای بررسی اتهامات سوء رفتار ،ت و افشای ،ابی‌های رویه‌ای و سیستمی فراهم می‌کند. هنگامی که پرونده ها به جای دادگاه علنی در اتاق های پشتی حل و فصل می شوند، بسیاری از بی عدالتی ها هرگز آشکار نمی شوند.

دادستان ها قدرت قابل توجهی برای اصلاح این مشکلات با تغییر ذهنیت خود از حدا،ر ، محکومیت ها و احکام به دنبال منافع عدالت دارند.

آ گزارش منتشر شده توسط انجمن وکلای آمریکا در ماه آوریل و یک موضوع مختصر توسط دادست، منصفانه و عادلانه چندین راه را بیان می کند که دادستان ها می توانند اجبار را در مذاکرات اقرار محدود کنند، از جمله محدود ، تفاوت بین احکامی که دادستان ها در دادخواست ارائه می کنند و مجازات هایی که در دادگاه به دنبال آن هستند، استفاده ن، از حبس پیش از محاکمه به ،وان مجازات برای ،، که پیشنهادات خود را رد می کنند. هرگز از اینکه متهمان قبل از اینکه فرصتی برای بررسی شواهد علیه خود داشته باشند، به پیشنهادات خود پاسخ دهند و هرگز از متهمان به ،وان بخشی از توافقنامه های دادخواست نادیده گرفتن حقوق اساسی خود م،م نمی شوند.

در طول نیم قرن گذشته، ایالات متحده از معامله اقامه دعوی به ،وان راهی برای حفظ یک سیستم قضایی استقبال کرده است که آنقدر عظیم است که جایی برای روند قانونی باقی نمی گذارد. ما اکنون یک انتخاب داریم: می‌تو،م به زیر پا گذاشتن حقوق قانون اساسی ادامه دهیم تا راه را برای زندان‌ها و مجازات‌های بیشتری باز کنیم، یا می‌تو،م برای ساختن یک سیستم قضایی که به وعده‌هایی که بر اساس آن بنا شده بود، آنچه را که لازم است انجام دهیم.

میریام آرونی کرینسکی مدیر اجرایی دادرسی عادلانه و عادلانه، دادستان سابق فدرال و نویسنده تغییر از درون: تجسم مجدد دادستان قرن 21.