از جانب LM در مقابل شهر میدلبورگ، امروز قاضی ایندیرا تالو، (د. ماس) تصمیم گرفت:

شاکی … نمی تواند با اظهارات متهمان مبنی بر اینکه اجرای قانون لباس برای محافظت از تجاوز به حقوق دانش آموزان دیگر برای داشتن یک محیط آموزشی امن و مطمئن، مق، کند. مدیران مدرسه کاملاً در صلاحدید خود بودند که نتیجه بگیرند که عبارت “فقط دو ،ت وجود دارد” ممکن است بیان کند که فقط دو هویت ،تی – مذکر و مونث – معتبر هستند و هر هویت دیگری نامعتبر یا وجود ندارد، و به این نتیجه برسند که دانش‌آموز، که شناسایی می‌کنند. به طور متفاوت، چه آنها این کار را آشکارا انجام دهند یا نه، حق دارند در مدرسه شرکت کنند بدون اینکه با پیام هایی که هویت آنها را مورد حمله قرار می دهد مواجه شوند. همانطور که تینکر توضیح داد، مدارس می توانند گفتاری را که در تضاد با حقوق دیگران است را ممنوع کنند تا امن باشد و به حال خود رها شود.

شاکی ادعا می کند که … متهمان نمی توانند پیراهن را به ،وان “تجاوز به حقوق دیگران” محدود کنند، مگر اینکه تشخیص دهند که سخنر، “یکی را هدف قرار داده است”. خاص دانشجو» (به نقل از نوریس از طرف AM علیه کیپ الیزابت Sch. منطقه (1st Cir. 2020)). نوریسبا این حال، ت، برای تعیین قاعده ای برای همه گفتارها که «تهاجم» است، نکرد[] درباره حقوق دیگران» یا حتی «مرزهای دقیق گفتار «قلدری» به گونه ای که در چارچوب «تجاوز به حقوق دیگران» قرار می گیرد. سرهم بندی کننده.” بجای، نوریس به این نتیجه رسید که در جایی که مدرسه محدودیت در بی،ه دانش آموز را که “یک متجاوز در مدرسه ما وجود دارد و شما می د،د کیست” را به این دلیل که دانش آموز تحت خط مشی مدرسه درگیر “قلدری” بوده است، توجیه کرده است، مدرسه موظف است. برای نشان دادن اینکه مبنای معقولی برای تعیین اینکه این سخنر، دانشجوی خاصی را هدف قرار داده و به حقوق آن دانشجو تجاوز کرده است، دارد.

در اینجا، دلیل منطقی مدرسه برای ممنوعیت پیراهن این نیست که LM دانش آموز خاصی را قلدری می کند، بلکه این است که گروهی از دانش آموزان بالقوه آسیب پذیر احساس امنیت نخواهند کرد. سایر دادگاه‌ها نیز دیدگاه گسترده‌تری را برای ایمنی دانش‌آموزان تأیید کرده‌اند. به ،وان مثال، West v. Derby Unified Sch. منطقه شماره 260 (10th Cir. 2000) (نداشتن نمایش پرچم کنفدراسیون ممکن است با حقوق دیگران برای ایمن بودن تداخل داشته باشد). چند، علیه مکمینویل Sch. منطقه (9th Cir. 1992) (با اذعان به این که مسئولان مدرسه ممکن است سخن، را که مبتذل، زشت، زشت یا آشکارا توهین آمیز است سرکوب کنند، زیرا “چنین زب،، بنا به تعریف، ممکن است به حقوق دیگران لطمه بزند.[s].’”); اسکات در برابر مدرسه Bd. از Alchua Cty. (11th Cir. 2003) (با اذعان به اینکه حقوق دانش آموزان نمی تواند “با مشاهده حرفه ای مدیر مدرسه مبنی بر اینکه برخی عبارات منجر به یک محیط آموزشی ناسالم و بالقوه ناامن برای کودک، که به آنها خدمت می کنند منجر شده است” تداخل ایجاد کند.) ; همچنین مراجعه کنید به میخانه Doe v. Hopkinton. Schs. (1st Cir. 2021) (“سرهم بندی کننده معتقد است که مدارس علاقه خاصی به تنظیم گفتار دارند که مست،م «تجاوز به حقوق دیگران» است.»).

من فکر نمی‌کنم این با حقوق متمم اول دانشجویان مطابقت ندارد Tinker v. Des Moines Indep. منطقه مدرسه (1969) [UPDATE: see this post by Hans Bader (Liberty Unyielding)]، اما در هر صورت به نظرم مهم بود که بگذرم. این یک تصویر واضح است از اینکه چگونه بحث در مورد مسائل ،تی محدود شده است، از جمله بحث در مورد مواضع اصلی، و در واقع مواضعی که اگر قرار است بحث واقعی وجود داشته باشد و نه صرفاً حکومت، باید پخش شوند. و این یادآوری است که چگونه به راحتی استدلال های “سخنان نفرت پراکنی” و استدلال های مشابه به راحتی گسترش می یابد، هنگامی که یک سابقه ایجاد می شود، به ،وان مثال از پرچم کنفدراسیون به “فقط دو ،ت وجود دارد.”

دبورا اکر (KP Law، PC)، گرت گی، جان سایمون و کی هاج (استونهام، چند، و می،) و گرگ کوربو نماینده متهمان هستند.